توریسم درمانی درکشور ما موضوعی بین دستگاهی است به گونه ای که سازمان میراث فرهنگی و گردشگری،وزارت بهداشت،وزارت امور خارجه و وزارت رفاه از جمله دستگاههایی هستند که در گسترش این امر دخیل هستند.نباید انتظار داشت که توریسم درمانی را بخش دولتی انجام دهد اما بخش غیر دولتی هم بدون تامین زیرساختها و مسائلی مانند حمل ونقل،بهداشت و امنیت نمی تواند وارد اجرای طرح شود. بخش خصوصی باید از کیفیت مناسبی برخوردار باشند چون در غیر این صورت انعکاس نامناسبی در سایر کشورها خواهد داشت.بنابر این هیچ کس حق ندارد به خاطر مقدار کمی دلار،شهرت کشور را دچار خدشه کند.متاسفانه ادامه این روند نامتعارف توسط برخی افراد خاطی که حتی دیپلم ندارند آبروی کشور را به خاطر منافع شخصی و کوتاه مدت خود به خطر میاندازند. گاه نیز پزشکانی که در سطوح پایین تخصصی هستند تعاملاتی با این گروهها دارند و هزینه های اضافی دریافت می کنند. علی ایحال پیچ و خمهایی زیادی توسط بخش خصوصی برای ورود به اجرای موفق طرح ساماندهی گردشگری درمانی وجود دارد و در صورت ادامه این روند از طریق راههای نامتعارف و غیر قانونی، هر چند در کوتاه مدت درآمدزاست اما در درازمدت تبعات اقتصادی،بهداشتی و حتی امنیتی را بر جای خواهد گذاشت و این فرصت طلایی ارز آورو اشتغال زا به تهدید تبدیل خواهد شد.
غلامحسین کریمی دانش آموخته رشته برنامه ریزی توریسم،مدرس دانشگاه و عضو پیوسته انجمن علمی گردشگری ایران |